24 november 2011 – Volgens een melkveehouder en tevens kalveropfokker uit het Friese Nijelamer is te zoute kalvermelk de oorzaak geweest van massale sterfte onder zijn kalveren in 2008/2009. De sterfte liep toen op tot 50 procent. Hoewel de veehouder in die gedachte wordt gesteund door zijn huidige bedrijfsdierenarts, weigeren producent en instanties zijn zaak alsnog te onderzoeken.
Een (chronische) zoutintoxicatie van kalveren ligt bijzonder ingewikkeld. Volgens de Europese wetgever is zout een voedingsstof voor het kalf en dus geen toxische stof. Om die reden is geen maximum gesteld aan de hoeveelheid zout in kalvervoeders. Daarnaast zijn dierenartsen en kalvermelkadviseurs de mening toegedaan dat zout geen bedreiging vormt voor jonge kalveren, zolang de diertjes daarnaast voldoende water kunnen drinken. Dit is een misvatting, volgens de Gezondheidsdienst voor Dieren (GD) die wel degelijk maximum normen stelt aan het zoutgehalte in drinkwater van jonge kalveren (voor drinkwater kan ook kalvermelk worden gelezen, aangezien jonge kalveren naast de kalvermelk vrijwel geen water drinken). Boven de gestelde grenzen bestaat kans op (chronische) zoutvergiftiging, aldus de GD.
De bedrijfsdierenarts van de veehouder, die deskundig is op het gebied van de rundveevoeding, bevestigt dat dierenartsen een chronische zoutintoxicatie gemakkelijk over het hoofd zien omdat niemand de verschijnselen herkent. Er wordt door dierenartsen simpelweg geen rekening mee gehouden. Bij een chronische zoutvergiftiging krijgen kalveren hersenverschijnselen, diarree en kwijnen ze langzaam weg. Uit rantsoenberekeningen van de bedrijfsdierenarts, op basis van de grondstoffengegevens en laboratoriumuitslagen van destijds, blijkt inderdaad een te hoog zoutgehalte. “Een chronische zoutvergiftiging kan op dit bedrijf zeer zeker gespeeld hebben”, aldus de bedrijfsdierenarts die vanwege lopende procedures niet met naam genoemd wil worden.
De malaise op het Friese bedrijf leidde uiteindelijk tot hoogoplopende ruzies met veterinaire en veevoerkundige bedrijfsadviseurs. Ook werd de veehouder beschuldigd van veeverwaarlozing omdat sommige adviseurs van mening waren dat de ziekte onder de kalveren te wijten was aan een slechte verzorging en ondeugdelijke huisvesting. De nVWA nam de dieren in beslag en het bedrijf raakte in grote financiële problemen.
De veehouder spande een procedure aan tegen de kalvermelkleverancier. In juli 2011 stelde de rechter de veehouder in het ongelijk. Vanwege een procedurefout kon geen uitspraak worden gedaan over de zoutkwestie. De betrokken kalvermelkleverancier wil inhoudelijk niet ingaan op de zaak, vanwege het ingestelde hoger beroep door de veehouder.
Voor meer informatie kunt u contact opnemen met:
V-focus (Geesje Rotgers), tel.: 0317 465 687, e-mail: grotgers@agrimedia.nl
